Σκέψεις για την Έξοδο από την Ελληνική Κρίση.
Κ. Βεζδρεβάνης
Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012
Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011
Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011
«Με απόφαση του προέδρου η αναθεώρηση του ελλείμματος»
Του ΚΩΣΤΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
(kkyr@enet.gr) από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ Με κάθε συγκλονιστική λεπτομέρεια, που ξεπερνά τα όρια των προσωπικών διαφορών μεταξύ των μελών του Δ.Σ. της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και του προέδρου της και αγγίζει αυτά του μείζονος πολιτικού σκανδάλου, περιγράφει μέλος του Δ.Σ. την «πραξικοπηματική» ένταξη των ΔΕΚΟ στη διαδικασία αναθεώρησης του ελλείμματός τους με φανερή μόνο την πρωτοβουλία του Ανδρέα Γεωργίου.
Το έγγραφο που έχει στην κατοχή της η «Ε», βρίσκεται από χθες στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και το υπογράφει το μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ Κώστας Σκορδάς.
Σήμερα αναμένεται η επιτροπή της Βουλής να εξετάσει τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου αναφορικά με τον τρόπο λειτουργίας της Αρχής και φυσικά λόγω της ανακοινωμένης πρόθεσης του Ευάγγ. Βενιζέλου. Τα υπόλοιπα έξι μέλη της επιτροπής δεν είχαν κληθεί. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνης και Δ. Παπαδημούλης ζήτησαν χθες την παρουσία και των συνολικώς επτά μελών του Δ.Σ. της ΕΛΤΑΣΤ. Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρόεδρος της επιτροπής της Βουλής Βάσω Παπανδρέου αναμένεται σήμερα να ζητήσει να παραστούν τα υπόλοιπα έξι μέλη αύριο Τετάρτη, μετά την προγραμματισμένη για σήμερα παρουσία του προέδρου της Στατιστικής Αρχής. Μέχρι χθες είχε ζητηθεί από τα έξι μέλη γραπτό υπόμνημα με τις απόψεις τους για τη λειτουργία της Αρχής και τις σχέσεις τους με τον πρόεδρο Ανδρέα Γεωργίου.
Το έλλειμμα 2009
Σ' αυτό το αίτημα είχαν ανταποκριθεί τρία από τα έξι μέλη, μεταξύ αυτών ο Κώστας Σκορδάς και η Ζωή Γεωργαντά, η οποία είχε κάνει τις αρχικές καταγγελίες για την τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος («Ε», 16.9.2011). Η ίδια ενημέρωσε ότι είναι στη διάθεση της επιτροπής ώστε να παραστεί και να εκθέσει τις απόψεις της. Ο Κώστας Σκορδάς, ο οποίος υπέβαλε το υπόμνημά του στην επιτροπή της Βουλής χθες το μεσημέρι, περιγράφει σαφέστατα τον τρόπο με τον οποίον ο πρόεδρος της Αρχής αγνοούσε συστηματικά τα μέλη του Δ.Σ. και χωρίς να λάβει υπ' όψιν του τη γνώμη τους ενέταξε στο συνολικό συνυπολογισμό του ελλείμματος στοιχεία από τις ΔΕΚΟ, εννοώντας τους 151 φορείς του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Αναφέρει ότι οι δυσχέρειες στη λειτουργία και στην επικοινωνία των μελών της ΕΛΣΤΑΤ διαφάνηκαν ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2010 με την αναβολή της δεύτερης προγραμματισμένης συνεδρίασης του Δ.Σ. Το αποκαλυπτικότερο απόσπασμα του υπομνήματος του Κώστα Σκορδά με τη σημαντικότερη πολιτική ερμηνεία είναι αυτό που αναφέρεται στην τρίτη συνεδρίαση της επιτροπής, στις 8 Οκτωβρίου 2010. Λόγω της κρισιμότητας της υπόθεσης, παραθέτουμε αυτολεξεί το επίμαχο απόσπαμα:
«Κατά την εν λόγω συνεδρίαση το θέμα που κυριάρχησε ήταν το αναθεωρημένο έλλειμμα του έτους 2009.
Συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος της Αρχής ενημέρωσε τότε τα Μέλη της Αρχής ότι στον υπολογισμό του προς αναθεώρηση ελλείμματος του έτους 2009 θα εντάσσονταν στοιχεία από Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφελείας (ΔΕΚΟ) και από άλλους φορείς του ευρύτερου δημοσίου τομέα, χωρίς να παράσχει οποιαδήποτε εξήγηση ως προς την αιτιολογία αυτής της μεταβολής και ως προς την συνεπαγόμενη μεταβολή της μεθοδολογίας υπολογισμού του ελλείμματος, δεδομένου ότι μέχρι τότε ουδέποτε υπολογίζονταν τέτοια στοιχεία στη διαμόρφωση του ελλείμματος.
Σημειωτέον ότι σε καμία χώρα της Ευρωζώνης (πλην Νορβηγίας) δεν χρησιμοποιείται τέτοια μεθοδολογία υπολογισμού του ελλείμματος, παρ' ότι ο σχετικός Κανονισμός ESA -95 δεν την αποκλείει. Εξάλλου, ακόμη και εάν προέκρινε η Αρχή τη χρησιμοποίηση αυτής της ιδιαίτερα αυστηρής μεθοδολογίας, θα απαιτείτο οπωσδήποτε και πάλι να έχουν προηγηθεί στατιστικές μελέτες επί των εν λόγω επιχειρήσεων και φορέων του ευρύτερου δημοσίου τομέα, οι οποίες είναι χρονοβόρες και οι οποίες δεν είχαν μέχρι τότε διεξαχθεί. Παρά ταύτα, ο Πρόεδρος της Αρχής ανακοίνωσε την ένταξη και αυτών των επιχειρήσεων και φορέων στον υπολογισμό του αναθεωρημένου ελλείμματος έτους 2009, μη ζητώντας καν την έκδοση απόφασης της Αρχής επ' αυτού, λόγω της έντονης διαφωνίας των Μελών της για αυτήν του την πρωτοβουλία.
Εν τέλει το αναθεωρημένο έλλειμμα του έτους 2009 περιέλαβε και αυτά τα στοιχεία, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Αρχής και χωρίς την έκδοση σχετικής απόφασης του συλλογικού οργάνου διοίκησης της Αρχής, όπως απαιτούσε ο Νόμος. Το αναθεωρημένο κατά τον τρόπο αυτό έλλειμμα του έτους 2009 διαβιβάσθηκε από τον Πρόεδρο της Αρχής στην Eurostat, η οποία και εν συνεχεία προέβη στην υιοθέτηση και ανακοίνωσή του.
Η ενέργεια αυτή, η πλήρης παράκαμψη του συλλογικού οργάνου διοίκησης της Αρχής από τον Πρόεδρό της, η άρνηση παροχής οποιασδήποτε αιτιολογίας και η άρνηση έκδοσης νόμιμης απόφασης, προκάλεσε την έντονη αντίδραση των Μελών της Αρχής και επέφερε πλέον διχόνοια, με συνέπεια τη ρήξη των σχέσεων μεταξύ Προέδρου και λοιπών Μελών της Αρχής. Μετά την 08.10.2010 ο Πρόεδρος της Αρχής ουδέποτε μέχρι και σήμερα συγκάλεσε εκ νέου το συλλογικό όργανο διοίκησής της, για οποιοδήποτε θέμα και παρά τις αντίθετες ρητές διατάξεις του Νόμου».
Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΑ Ν. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ: Ομαδική κατάθεση των ειδοποιητηρίων της «έκτακτης εισφοράς» στην εφορία της πόλης μας
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Κυβέρνηση, Ε.Ε., ΔΝΤ συνεχίζουν την αντιλαϊκή τους επίθεση. Νέα χαράτσια ξαναφορολόγούν τη φτώχεια. Ακρίβεια, συνεχή αύξηση του ΦΠΑ, στα καύσιμα, στους λογαριασμούς, μας κόβουν συντάξεις, μισθούς, νέοι, φόροι, ιδιωτικοποιήσεις απολύσεις, υποχρεωτικές μετατάξεις.
Το Δ.Σ. του συλλόγου με ομόφωνη απόφαση του, που επικυρώθηκε στη Γ. Συνέλευση - Σύσκεψη, ομόφωνα, αποφάσισε:
- Δίωρη στάση εργασίας, 10 π.μ. ως 12 π.μ. τη Δευτέρα 19-9-2011 και συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο συνέδριο των Δημάρχων Ηπείρου στο Du Lac και ώρα 10 το πρωί.
- Αγωνιστική παρέμβαση στην εφορία της πόλης μας, με ομαδική κατάθεση των ειδοποιητηρίων της «έκτακτης εισφοράς» σε ημερομηνία που θα προσδιοριστεί.
Αρνούμαστε να πληρώσουμε τα χρέη που η πλουτοκρατία δημιούργησε.
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΑ ΧΡΩΣΤΑΜΕ - ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
Είναι ώρα να απαντήσουμε τώρα.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ
Του ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ*
Όταν υπέγραψε το Μνημόνιο, η κυβέρνηση Παπανδρέου έβαλε τηνΕλλάδα σε πορεία Αργεντινής. Για να κρατήσει τη χώρα πάση θυσία μέσα στο πλαίσιο του σκληρού νομίσματος, αποδέχτηκεδάνεια με επαχθή επιτόκια και όρους αποπληρωμής.
Εκχώρησε μέρος της εθνικής κυριαρχίας στην τρόικα επιβάλλοντας λιτότητα για να εξασφαλιστούν πρωτογενή πλεονάσματα και να μειωθεί σταδιακά το δημόσιο χρέος. Αποδέχτηκε επίσης την ανάγκη για περαιτέρω απελευθέρωση των αγορών και ιδιωτικοποιήσεις. Τέτοια μέτρα χαρακτήρισαν την καταστροφική πορεία τηςΑργεντινής από το 1998 μέχρι το 2001.
Μόνο που στην Ελλάδα οι εξελίξεις είναι ταχύτερες και βιαιότερες. Ημείωση του ΑΕΠ το 2010-11 θα είναι περίπου 10%. Αν προσθέσουμε και το 2009, η συρρίκνωση θα φτάσει το 12%, ενώ προβλέπεται συνέχεια το 2012. Η κατάσταση θυμίζει τη Μεγάλη Κρίση της δεκαετίας του 1930. Και μεταφράζεται σε τραγωδία για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, αλλά και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Οι εκτιμήσεις του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, που έχουν αποδειχτεί πιο αξιόπιστες από της τρόικας, λένε ότι η ανεργία θα ξεπεράσει το 1.200.000. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, από την άλλη, κλείνουν με πρωτοφανείς ρυθμούς.
Η καταστροφή οφείλεται ξεκάθαρα στο πρόγραμμα ΔΝΤ/ΕΕ/ΕΚΤ. Αφενός, χτυπήθηκε σκληρά ησυνολική ζήτηση μέσω των κρατικών περικοπών, της αύξησης των φόρων και της μείωσης μισθών καισυντάξεων. Αφετέρου, οι τράπεζες περιόρισαν την παροχή ρευστότητας για να γίνει η ‘απομόχλευση’και να ισχυροποιηθούν οι ισολογισμοί τους. Στις δύο αυτές μυλόπετρες συντρίφτηκαν οι μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις, οδηγώντας την ανεργία στα ύψη.
Το αποτέλεσμα ήταν όμως και η αποτυχία του ίδιου του προγράμματος διότι με τέτοια ύφεση οιστόχοι για το έλλειμμα δεν επιτυγχάνονται, ενώ η δυναμική του χρέους είναι πλέον εκτός ελέγχου. Καθόλου δεν πρέπει να ξενίζει η μεγάλη υστέρηση εσόδων το 2011. Η οποία οδήγησε σε οξύτατη αντιπαράθεση με την τρόικα στις αρχές Σεπτεμβρίου, παρ’ ότι η τελευταία έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση της χώρας. Δύσκολα μπορεί κανείς να φανταστεί χειρότερα σχεδιασμένα προγράμματα σταθεροποίησης από το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο. Και μόνο η φαεινή ιδέα της ατομικής συλλογής αποδείξεων για να υπάρξει έκπτωση φόρου δείχνει ότι φτιάχτηκαν στο πόδι. Διότι για να λειτουργήσει το μέτρο θα έπρεπε να προσληφθούν στρατιές εφοριακών για να ελέγχουν τα εκατομμύρια των αποδείξεων. Αφού κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο, εμφανίστηκαν ακόμη και παράπλευρες αγορές αποδείξεων μεταξύ επιχειρηματιών, με αποτέλεσμα το κράτος να χάσει μεγάλα έσοδα από επιστροφές φόρων. Στα ΜΜΕ και αλλού όμως, τα αποτελέσματα αυτής της καραμπινάτης ανοησίας παρουσιάζονται ως ένδειξη της αδυναμίας της ελληνικής οικονομίας να δεχτεί μεταρρυθμίσεις.
Αντιμέτωπη με τις νέες πιέσεις της τρόικας και της Γερμανίας, η ελληνική κυβέρνηση υποχώρησε άτακτα προβαίνοντας σε εξαγγελίες που δείχνουν ότι χάθηκε κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Η εκποίηση περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου δεν θα βελτιώσει τη λειτουργία της οικονομίας, ενώ θα αποφέρει αμελητέα μείωση του χρέους, ακόμη κι αν επιτευχθεί ο εξωπραγματικός στόχος των 5 δις ευρώ για το υπόλοιπο του 2011. Οι μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο θα χτυπήσουν κι άλλο τη ζήτηση και θα εντείνουν την ανασφάλεια. Η επιβολή του νέου φόρου ακίνητης περιουσίας είναι βαθειά άδικη, μεταμορφώνει τη ΔΕΗ σε φοροσυλλέκτη και δύσκολα θα πετύχει το στόχο των 2 δις ευρώ.
Από την άλλη, η απελευθέρωση των επαγγελμάτων και η μείωση των μισθών είναι άκρως απίθανο να φέρουν ουσιαστική άνοδο της ανταγωνιστικότητας και ανάκαμψη του ιδιωτικού τομέα. Για να υπάρξει οικονομικός δυναμισμός απαιτούνται εκτεταμένες επενδύσεις, νέες τεχνολογίες,καινοτομία στην παραγωγή, βελτίωση της παιδείας, προστασία των εργαζομένων και ούτω καθεξής. Χωρίς τη συστηματική παρέμβαση του κράτους σε όλα τα επίπεδα, αυτές οι συνθήκες δεν διασφαλίζονται. Αντί να δράσει θετικά, η κυβέρνηση απειλεί να περιορίσει κι άλλο τις δημόσιες επενδύσεις. Παράλληλα καταστρέφει μοχλούς αποτελεσματικής παρέμβασης στην οικονομία,όπως το ΙΓΜΕ και το ΕΘΙΑΓΕ, προσβλέποντας σε μηδαμινή εξοικονόμηση δαπανών. Πρόκειται γιααυτοχειρία άνευ προηγουμένου στην ιστορία της Ελλάδας.
Όλα αυτά χωρίς καν να αναφέρουμε τις τράπεζες που βρίσκονται σε δεινή θέση λόγω του όγκου τωνκρατικών ομολόγων που διακρατούν, αλλά και των επισφαλειών που συσσωρεύονται εξαιτίας της ύφεσης. Να σημειωθεί ότι οι τράπεζες στα δύο χρόνια της κρίσης, αντί να μειώσουν, αύξησαν το ποσοστό δημόσιου χρέους στα χαρτοφυλάκιά τους. Ο χαμηλότοκος δανεισμός από την ΕΚΤ σε συνδυασμό με τον υψηλότοκο δανεισμό προς το δημόσιο απέφερε σημαντικά, αν και επισφαλή,κέρδη. Η κυβερνητική επιλογή της παραμονής στην ΟΝΕ και η παράλληλη αναζήτηση δανεισμού με οποιοδήποτε κοινωνικό κόστος εξυπηρέτησαν κυρίως τις τράπεζες. Χωρίς τα δάνεια που παίρνει το ελληνικό κράτος, αλλά και τη ρευστότητα που παρέχει η ΕΚΤ, η μετοχική αξία των ελληνικών τραπεζών θα ήταν κοντά στο μηδέν.
Όσο η κυβέρνηση και η τρόικα εντείνουν το πρόγραμμα λιτότητας το επόμενο διάστημα, τόσο εντονότερα θα γίνονται τα φαινόμενα αποσάθρωσης. Η χώρα αρχίζει να μοιάζει την Αργεντινή προς το τέλος του μαρτυρίου της. Ήδη εμφανίστηκαν δίκτυα άμεσης ανταλλαγής αγαθών και υπηρεσιών στα κοινωνικά στρώματα που χειμάζονται. Παρατηρείται επιστροφή στις αγροτικές ασχολίες, κλασική ένδειξη οικονομικής οπισθοδρόμησης. Η παιδεία και η υγεία παρουσιάζουν εικόνα προϊούσας αποσύνθεσης. Εντείνεται η κοινωνική ανομία με έξαρση των κλοπών και της βίας. Είναι διάχυτη ηαγανάκτηση και η απόγνωση.
Προκύπτει λοιπόν αβίαστα το συμπέρασμα ότι, ακόμη κι αν εκταμιευτεί η έκτη δόση, μόνο από θαύμα θα ικανοποιηθούν οι όροι για τις δόσεις του Δεκεμβρίου 2011, ή του Μαρτίου 2012. Η λογική των πραγμάτων οδηγεί στην αθέτηση πληρωμών στο δημόσιο χρέος, πράγμα που περιμένουν οι διεθνείςαγορές και άρα το σπρεντ κινείται στο απίστευτο επίπεδο των 2000 μονάδων βάσης. Σ’ αυτή την περίπτωση είναι λογικό να ακολουθήσει και έξοδος από την ΟΝΕ, σπάζοντας τη δεσμά του σκληρού νομίσματος. Δεν υπάρχει εξάλλου αμφιβολία ότι η ΟΝΕ είναι μη βιώσιμη με τη σημερινή της μορφή και οι δραστικές αλλαγές σε συνολικό επίπεδο είναι θέμα χρόνου.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στο κοινό νόμισμα αποδείχτηκε ιστορικό σφάλμα που οδηγεί σε μαρασμό. Η χώρα μπήκε στο καταστροφικό πλαίσιο της ΟΝΕ εξυπηρετώντας μόνο τα συμφέροντα των τραπεζών και ορισμένων μεγάλων επιχειρήσεων. Το σταθεροποιητικό πρόγραμμα της τρόικας επίσης πήγασε από τον συντηρητικό πυρήνα του σκληρού νομίσματος, αλλά γι’ αυτό ακριβώς το λόγο έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα. Στην πράξη η τρόικα ωθεί την Ελλάδα σε αθέτηση πληρωμών και έξοδο από την ΟΝΕ. Οι εξελίξεις αυτές θα φέρουν μεν μεγάλη αναταραχή, αλλά θα επιτρέψουν στην ανάκαμψη να αρχίσει.
Δυστυχώς όμως η χώρα βρίσκεται μπροστά στην αναταραχή με ήδη εξασθενημένη οικονομία. Πρόκειται για τεράστια ζημία που προκλήθηκε από το Μνημόνιο και τις άλλες μεθοδεύσεις τηςκυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Τα πράγματα περιπλέκονται επίσης από την πλήρη αναξιοπιστία των δύο μεγάλων κομμάτων, αλλά και των μηχανισμών εξουσίας. Συνεπώς η επερχόμενη αλλαγήαπειλεί να δημιουργήσει φαινόμενα πρωτοφανούς κοινωνικής διάλυσης, που ίσως ξεπεράσουν κι αυτά της Αργεντινής.
Η απάντηση είναι να βγουν μπροστά οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που αντιλαμβάνονται ότι ηαθέτηση πληρωμών και η έξοδος από το ευρώ είναι απαραίτητα στοιχεία της λύσης του προβλήματος. Και που θα πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους ώστε να γίνουν αυτά με συντεταγμένο τρόπο αποφεύγοντας την κοινωνική καταστροφή. Με αποφασιστική πολιτική ηγεσία, τα λαϊκά και εργατικά στρώματα μπορούν να λύσουν την κρίση, αλλάζοντας παράλληλα την κοινωνία προς όφελος της εργασίας και κατά του κεφαλαίου. Για το σκοπό αυτό χρειάζεται μετωπικός πολιτικός σχηματισμός με επίκεντρο την Αριστερά.
Το μέτωπο θα προχωρήσει καταρχήν σε στάση πληρωμών, χωρίς να αποδεχτεί τόκους υπερημερίας. Θα προβεί κατόπιν σε λογιστικό έλεγχο του χρέους για να αποφασιστεί σε δημοκρατική βάση τι θα αποπληρωθεί και τι όχι. Θα διαπραγματευτεί τέλος με κυρίαρχο τρόπο με τους πιστωτές για να κλείσει η πληγή όσο πιό γρήγορα γίνεται. Αν στηριχτεί στη λαϊκή βούληση και συμμετοχή, τα όπλα του δεν θα είναι ευκαταφρόνητα. Περιλαμβάνουν τη δυνατότητα να κηρυχθεί μεγάλο μέρος του δανεισμού μη νομιμοποιημένο, ιδίως αυτού από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Η ελληνική Βουλή μπορεί ακόμη να αλλάξει με μονομερή πράξη τους όρους αποπληρωμής των ομολόγων δεδομένου ότι ο μεγάλος όγκος τους διέπεται από την ελληνική νομοθεσία.
Η διαγραφή του χρέους θα δώσει ανάσα στην ελληνική οικονομία, αλλά η έξοδος από το ευρώ θα απαιτήσει πολύ πιό συντεταγμένη αντιμετώπιση. Η καταιγίδα θα κρατήσει μερικούς μήνες, μέχρι να εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης. Θα πρέπει να περάσουν οι τράπεζες υπό δημόσια ιδιοκτησία για να μην καταρρεύσουν. Να τεθούν αυστηροί έλεγχοι στις κεφαλαιακές ροές. Να ληφθούν δοικητικά μέτρα για να αντιμετωπιστούν οι άμεσες ανάγκες σε καύσιμα, τρόφιμα και φάρμακα. Να γίνει αναδιανομή του εισοδήματος και του πλούτου για να στηριχτούν τα εργατικά και τα φτωχότερα στρώματα. Να κινητοποιηθεί η νομισματική πολιτική για να καλυφθεί το πρωτογενές έλλειμμα και να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις.
Η ιστορική εμπειρία δείχνει ότι, αφού σπάσουν τα δεσμά του σκληρού νομίσματος, η ανάκαμψημπορεί να είναι ταχεία. Ανακτάται η εσωτερική αγορά, μειώνεται η εξάρτηση από τις εισαγωγές, τονώνεται η εξαγωγική ισχύς και, το κυριότερο, δημιουργείται η δυνατότητα να προστατευτεί η απασχόληση. Το επιχείρημα που συχνά ακούγεται, ότι η Ελλάδα δεν θα ανακάμψει όπως η Αργεντινή γιατί δεν έχει μεγάλες εξαγωγικές δυνατότητες σε αγροτικά προϊόντα, είναι έωλο. Οι χώρες που ξεφεύγουν από τη χρηματοπιστωτική μέγγενη ανακάμπτουν η κάθε μία ανάλογα με τις ιδιομορφίες της οικονομίας της, όπως είναι φυσικό. Αλλά ανακάμπτουν.
Η πραγματικη σημασία της εμπειρίας της Αργεντινής για την Ελλάδα είναι διαφορετική. Η Ελλάδα δεν θα πρέπει να αρκεστεί στη μισοτελειωμένη αλλαγή της Αργεντινής, αλλά να την ολοκληρώσει. ΟΚίρτσνερ απάλλαξε τη χώρα του από το βραχνά του ΔΝΤ, χωρίς όμως να ανατρέψει τα κακώς κείμενα της κοινωνίας. Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει σε ουσιαστικότερη κοινωνική αλλαγήπρος όφελος της εργασίας, χτυπώντας το νεοφιλελευθερισμό στην Ευρώπη. Ένα ριζοσπαστικό αριστερό μέτωπο μπορεί να κάνει βαθειές στρατηγικές τομές στην ελληνική οικονομία καικοινωνία, αλλάζοντας παράλληλα εκ βάθρων το κράτος και το πολιτικό σύστημα. Μπορεί νααναζωογονήσει τον παραγωγικό ιστό βάζοντας τη χώρα σε τροχιά προόδου και φέρνοντας πιο κοντά το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει κατάσταση έκτακτης ανάγκης που είναι αποτέλεσμα του τραγικού σφάλματος της συμμετοχής στην ΟΝΕ, της επιβολής λιτότητας, αλλά και της συνολικής αποτυχίας της άρχουσας τάξης και του πολιτικού προσωπικού της. Η επίλυση της κρίσης είναι όμως απολύτως εφικτή, με παράλληλη κοινωνική αλλαγή υπέρ των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων, αρκεί να βγουν μπροστά οι δυνάμεις που έχουν συναίσθηση ευθύνης και δε φοβούνται αυτό που έρχεται. Όσο γι’αυτούς που έφεραν τη χώρα στην παρούσα κατάσταση, ας θυμούνται ότι ο ελληνικός λαός μπορεί να μην έχει βρει ακόμη τη φωνή του, αλλά όλα τα παρατηρεί και τα καταγράφει.
* Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα the Press project στις 16-9-2011
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011
ΔΕΝ "ΠΛΗΡΩΝΩ" ΑΛΛΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΧΟΥΝΤΑ!
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ «ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ»
Πριν ανακοινώσουν αυτό το χαράτσι, ξέρανε ότι 8 στους 10 δεν είχαν να πληρώσουν ούτε τα προηγούμενα χαράτσια. ΑΡΑ ΤΟ ΒΑΖΟΥΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΟΝΤΩΣΟΥΝ. Ξέρουν ότι δεν πρόκειται να «εισπράξουν» και δεν τους ενδιαφέρει καν! Έχουμε πια συνθήκες 1-1-4. Έχουμε δικαίωμα ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να αντισταθούμε. Για την Αξιοπρέπεια και την Ανθρωπιά μας. Για το Μέλλον των Παιδιών μας.
ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ
Πας στο ταμείο ή το ταχυδρομείο και πληρώνεις “έναντι” το ποσό πλην το χαράτσι. Υπάρχει ο θεωρητικός κίνδυνος σε 44 μέρες να σου κόψουν το ρεύμα (παράνομα και αντισυμβατικά, αλλά όπως όλοι ξέρουμε ζούμε σε Ανομία).
Αν το κάνουμε πολλοί τι θα μας κάνουν; Αν δεν ανοίγουμε την πόρτα στα (ιδιωτικά) συνεργεία που θα στείλει η ΔΕΗ (ΑΝ λέμε) να κόψει το ρεύμα; Μπορείς επίσης, αν η παροχή κοπεί από το ρολόι, να το ξανασυνδέσεις μόνος σου, ρώτα έναν ηλεκτρολόγο πώς. Είναι πανεύκολο. Κι έχε υπόψη σου κι οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ θα είναι ΜΑΖΙ ΜΑΣ, αν αρχίσουν να κόβουν το ρεύμα από την κολώνα. Και σύντομα ομάδες Πολιτών θα περιφρουρούν τις γειτονιές.
Αν το κάνουμε πολλοί τι θα μας κάνουν; Αν δεν ανοίγουμε την πόρτα στα (ιδιωτικά) συνεργεία που θα στείλει η ΔΕΗ (ΑΝ λέμε) να κόψει το ρεύμα; Μπορείς επίσης, αν η παροχή κοπεί από το ρολόι, να το ξανασυνδέσεις μόνος σου, ρώτα έναν ηλεκτρολόγο πώς. Είναι πανεύκολο. Κι έχε υπόψη σου κι οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ θα είναι ΜΑΖΙ ΜΑΣ, αν αρχίσουν να κόβουν το ρεύμα από την κολώνα. Και σύντομα ομάδες Πολιτών θα περιφρουρούν τις γειτονιές.
Ναι, έτσι πλέον θα είμαστε στα όρια της Νομιμότητας, αλλά αυτοί ήδη παραβιάζουν το Νόμο με το να στο κόψουν για άσχετη «οφειλή». Όπως κουρελιάζουν ενάμιση χρόνο τώρα ακόμη και το Σύνταγμα.
Το ζήτημα είναι πως κι αν δεν το κάνουμε όλοι, αφού υπάρχουν κι οι πουλημένοι στην Τραπεζική Χούντα, ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΣΟΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)